aż tak zaufać

„Uprosiłam go u Pana.” (1Sm 1, 20)

Długie lata Anna prosiła Pana o potomka. I uprosiła go!

Nieraz niezwykłej trzeba cierpliwości i zaufania tak pełnego, żeby mimo wszystko czekać na to, co jest dobre i miłe Panu (gdy w prawdzie tak to rozeznajemy).

Pomimo wszelkich trudności, pomimo niedogodności, pomimo pomówień, pomimo własnej słabości…aż tak zaufać!

Pan wspomni na nas!

Dorota