baza Drużyny Czasu

Wszyscy, którzy zaglądali w knieje, byli zdumieni postępem prac. Potrzeba było zaledwie półtora dnia, by razem skończyć projekt, który od pomysłu do naszego przyjazdu do Wisełki (wynajętym do tego celu autokarem, samochodami, a nawet samolotem z Dublina) zajął kilka miesięcy przygotowań.

Panowie (często wraz z synami) dawali z siebie naprawdę wszystko. Wielu z nich morze zobaczyło dopiero w niedzielę – w ostatni dzień pobytu. Słynna jest już anegdota o Jerzym, który na ogół woli pracę koncepcyjną, a tutaj zupełnie się nie oszczędzał. Zapytany o przyczyny, miał wyznać: “Żona powiedziała: masę już masz, teraz pora na rzeźbę”.

Zobaczmy, co wyrzeźbili. 🙂

To zostało ze starej bazy

Drugi dzień pracy

Efekt końcowy

Świętowanie

Poświęcenie

Podziękowania

Ojcowie projektu: Piotr, Jarek i Jacek

I jeszcze (prawie) wszyscy

Oby owoce tej (współ)pracy trwały 🙂

Już z domu po nocnym powrocie

M