bezpieczna budowla

„Nie jest dobrym drzewem to, które wydaje zły owoc, ani złym drzewem to, które wydaje dobry owoc.” (Łk 6,43)

W obliczu  pewnej „porażki” wychowawczej w mojej głowie kłębiły się myśli o tym, że skoro efekt jest mizerny, to pewnie dlatego, że sama jestem zła. Myślę w ogóle, że taki sposób mojego myślenia to konsekwencja mojego wychowywania „na efekt” – zrobiłaś coś dobrze, to znaczy, że jesteś dobra, zrobiłaś źle, to znaczy, że jesteś zła 🙁

Ale to przecież nie tak.

To, co zrobiłam dobrze, jest dobre, a to, co zrobiłam źle, jest złe.

Pragnieniem moim jest dobro naszych dzieci.  Ich dobre wychowanie, nauczenie rozróżniania dobra i zła. Pragnę ich rozwoju, dostrzeżenia ich talentów, umiejętności. Bo „Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło.” (Łk 6, 45)  Chcę je wspierać i bardzo mi na nich zależy. Jeżeli gdzieś jednak popełniłam błędy, to trzeba je naprawić. Być może wystarczy troszeczkę poprawić konstrukcję, naprawić błędy budowlane, aby budowla nie runęła. Wszak fundament wybraliśmy właściwy. Może jest to droższa i bardziej praco- i czasochłonna budowla, ale na pewno bezpieczna.

„Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.” (Łk 6, 47-48)

Dorota