Chodzenie parami

Chodzenie parami kojarzy się z przedszkolem albo wczesną podstawówką. Wszelkie przemieszczenia Maluchów, Średniaków, Starszaków, Biedronek, Zajączków, Smerfów, Krasnali, Pszczółek, Skrzatów – odbywają się parami. Teraz często zauważam, że przedszkolaki i uczniaki mają dedykowane kamizelki odblaskowe – często z nazwą i logo placówki edukacyjnej, którą reprezentują. Ktoś musi zorganizować ustawienie się w parach, dbać o zwartość szyku – żeby początek nie uciekał, a koniec nie marudził 😉

Nie wiedzieć czemu w języku polskim funkcjonuje powiedzenie, ze nieszczęścia chodzą parami. Nie zgadzam się z tym absolutnie. Nieoczekiwanym, ale miłym potwierdzeniem tego była chwila przewracania strony kalendarza na następny miesiąc – zauważyłem napis na obrazku: ” TAKŻE SZCZĘŚCIA CHODZĄ PARAMI”. W parze, w “cztery oczy” – jestem cały dla drugiej Osoby, przyjmuję ją i obdarowuję: i sobą – moją obecnością, i moim czasem.

Mam nadzieję, że każdy z PT Czytelników “Przystani” będzie miał możliwość choć kilkudniowego letniego wypoczynku, zatrzymania się w biegu codzienności, oderwania się od wykonywania planów, założeń, harmonogramów. Że “czas dla nas” – nie będzie pustym hasłem…

Andrzej O.