dlaczego 30?

„Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.” (Mt 26,14)

„ Juda spytał uniżonym głosem:
– Czy nic mi nie dacie za pomoc, której wam udzieliłem?
(…) Kajfa, gładząc pieszczotliwie koniec brody, odpowiedział:
– Słusznie mówisz. Ponieważ ty nam pomagasz, i my tobie pomożemy. Ponieważ ty nam dajesz, i my tobie damy. Zawrzemy umowę o sprzedaży i kupnie według sprawiedliwej miary – oparł głowę na dłoni. – Dostaniesz zapłatę w srebrnych szeklach, w monecie świątynnej, którą opłacamy kapłanów, urzędników i strażników Domu Pańskiego, abyś wiedział i pamiętał, że poręczycielem naszej umowy jest Elohim – wyciągnął dłoń ku Judzie. – Dostaniesz od nas więcej, niż dostali synowie praojca Jaakowa za sprzedanego w niewolę brata Josefa. Josef nie był królem, więc bracia sprzedali go kupcom ismaelickim za dwadzieścia sztuk srebra, natomiast Jeszuę ben Josef wjeżdżającego na ośle w pierwszym dniu tygodnia do Jeruszalijim Hakodesz tłum witał jak króla, potrząsał liśćmi palmowymi, śpiewał psalmy ku jego chwale i rozścielał płaszcze na jego drodze, co jest oczywistym dowodem, że niektórzy synowie Izraela wypatrują w nim królewskiego pomazańca. Inna jest cena Jaakowowego syna, pasterza Josefa, a inna Jeszuy ben Josef z Nazarethu, króla Judejczyków. Nieprawdaż? – i nie czekając na odpowiedź ciągnął dalej: – Nie wiem, czy znasz, Judo z Kerijoth, Pirke Awoth, Przysłowia Ojców, od trzystu lat przekazywane z pokolenia na pokolenie drogą ust i żywego oddechu. W tych Przysłowiach jest powiedziane, że człowiek mający dwadzieścia cztery dobre cechy charakteru może zdobyć dla siebie koronę kapłaństwa, czterdzieści osiem – koronę Prawa, a trzydzieści – koronę królestwa. Taka jest opowieść o trzech koronach. A ponieważ Jeszua ben Josef witany był jak król, należy przypuścić, że posiada trzydzieści godnych podziwu cnót, dlatego otrzymasz od nas za każdą jego cnotę jednego srebrnego szekla, co wprawdzie nie jest wiele, ale i nie jest mało, w każdym jednak razie jest to zapłata sprawiedliwa, bo jej wysokość równa się ilości królewskich zalet, które powinien posiadać Jeszua ben Josef. Poza tym jest to liczba symboliczna – o czym musisz pamiętać – bo trzydzieści lat miał Josef, gdy stanął przed faraonem, i trzydzieści lat miał Dawid, gdy objął władzę nad całym Izraelem, i trzydzieści dni trwał żałoba po śmierci proroka Mosze, jest to więc liczba święta, smutno-radosna, o dwóch obliczach, jasnym i ciemnym, które są znakiem początku i końca, niezwykle ważnym w życiu Jeszuruna. Czy wielką czujesz radość, że jesteś uczestnikiem tej liczby?”
Roman Brandstaetter „Jezus z Nazaretu” Tom III-IV, Wydawnictwo m. Kraków 2009