I have a dream…

Jak to ma wyglądać?

Od tego pytania zaczęła się tegoroczna przygoda z budową Warowni Rycerskiej w Wisełce.  Termin znany już od dwóch lat. Wiadomo – weekend po Bożym Ciele spędza się w Wisełce, bo tam się buduje. Na początku plac zabaw w kształcie statku (pewnie dalekomorskiego;)) potem Gród Drużyny, bo już żal było patrzeć, a w tym roku Warownię Rycerską.

Jak ma to wyglądać? Przed oczami wyobraźni stanął mi mur warowny, wysoki, mocny,  Po murach maszerujący wartownicy, jakieś księżniczki zamknięte w wieżach, by tradycji rycerskiej stało się zadość 😉  A w środku plac ćwiczebny i sala rycerska w której nauki pobierać można…

I to się dzieje. Zjechali się z całej Polski: z Warszawy, Olsztyna, Katowic, Chojnic i Wrocławia. Mężowie do budowy, żony i dzieci jako wsparcie moralne i zaplecze kulinarno-kawowe.

Widzę ich, piłują deski, noszą drewno i specjalizują się we  wbijaniu gwoździ ( nie tylko w podeszwy 🙂 ). Humanista nowy fach zdobywa i głównym młotkowym zostaje. Bankowiec gwoździe liczy, a informatyk piony sprawdza. Tylko geodeci i architekci zostali przy zawodzie wyuczonym…

Bilans dnia: dwie przebite podeszwy, cztery wieże, część podestu  i muru, prawie sto pięćdziesiąt szczęśliwych choć spracowanych i mocno niedospanych osób.

C.d.n.

Anna, Gospodyni (Domu Świętej Rodziny w Wisełce [przyp. red.])