Jak róża w pąku,

czyli  o potencjale miłości:

„Miłość bowiem nigdy nie jest czymś gotowym, czymś tylko „danym” kobiecie i mężczyźnie, ale zawsze jest równocześnie czymś „zadanym”. Tak trzeba na nią patrzeć: miłość poniekąd nigdy nie „jest”, ale tylko wciąż „staje się” w zależności od wkładu każdej osoby, od jej gruntownego zaangażowania”. (K. Wojtyła*)

* Miłość i odpowiedzialność, Lublin 1986, s. 124