Nie zapomnij o Ogrójcu.

W poniedziałek Michał pisał o różnych miejscach, w których mamy nadzieję Was spotkać w tym świętym czasie. Dziś spotykamy się więc w tajemnicy eucharystii oraz – z serdeczną pamięcią, modlitwą i wdzięcznością – przy Jego (i naszych) kapłanach.

Ale też i w Ogrójcu.

„Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze mną!” – tak prosił Jezus swoich uczniów w noc przed męką. A oni, znużeni, posnęli.

Jak ważna jest dla mnie lekcja Ogrójca. Gdy jest ciężko, przypominam sobie Jezusa, który „pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił”, który jest tak bardzo autentyczny względem Ojca, że nie wstydzi się okazać swoich uczuć i wołać „zabierz ode mnie ten kielich”, który ostatecznie zgadza się na Jego wolę („nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!”) mimo strasznej trwogi związanej z jej spełnieniem. I w tej śmiertelnej trwodze i bólu zaprasza nas – Jego uczniów i bliskich, byśmy przy Nim byli, byśmy nie posnęli. Nie może nas tam zabraknąć.

Basia