O, święci Młodziankowie!

– tak zwykł był mawiać ksiądz Kazuro – postać stworzona przez Kornela Makuszyńskiego w powieści “Szatan z siódmej klasy”. Chyba większość (jeśli nie wszyscy) z nas poznali w młodości przygody Adasia Cisowskiego – czy to z książki, czy z filmu. Myślę że święci Młodziankowie – Męczennicy, których święto dzisiaj przypada, są znakomitymi orędownikami u Boga z dwóch powodów: na pewno wszyscy są w niebie; i jest ich bardzo wielu 😉

Wydarzenia opisane przez św. Mateusza (2, 13-18) funkcjonują potocznie jako “ucieczka do Egiptu” i “rzeź niewiniątek”. I choć wspominany przedwczoraj św. Szczepan, diakon, jest uznawany za pierwszego męczennika, to przecież święci Młodziankowie ponieśli ofiarę z życia chronologicznie wcześniej (o ponad 33 lata…).

Współcześnie święto Młodzianków to także wspomnienie tych, którym nie dane było się narodzić; których życie pod sercem mamy zostało brutalnie przerwane w gwałtowny – mechaniczny czy farmakologiczny sposób. Współczesnych Młodzianków – Męczenników jest nieporównywalnie więcej niż zabitych za czasów króla Heroda, a co gorsza liczba ich stale rośnie… I dawni, i współcześni – nie popełnili żadnego grzechu.

W czasie radosnej oktawy Bożego Narodzenia przypada takie smutne święto… Pociecha jednak przychodzi! Jest w dzisiejszym fragmencie Pierwszego Listu św. Jana Apostoła: ” jeśli przyznajemy się do naszych grzechów, to Bóg, będąc wiernym i sprawiedliwym, odpuści nam je i oczyści nas z wszelkiej nieprawości” (1 J 1, 9).

Andrzej O.