„Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym…” (Wj 23, 20- 22)

Nie ma na mój temat żadnych złudzeń ani  idealistycznych wizji. Widzi w całej prawdzie,  a  jednak patrzy na mnie z tak wielką miłością i w pełni akceptuje. Szanuje moje wybory, ograniczenia, moją odmienność od anielskiej natury 🙂 . Nie obraża się i nie odchodzi, gdy upadam, grzeszę. Jest bezinteresownym darem z siebie dla mnie – wciąż w gotowości, „ku pomocy”. Dostępny i wierny. Zawsze ma czas, by wysłuchać i wesprzeć – rano, wieczór, we dnie, w nocy. W pełni rozumie. Nieustannie wpatrując się w oblicze Ojca wstawia się za mną.

Aniele Boży, Stróżu mój, naucz mnie jak być pięknym darem z siebie dla innych. Jak to dobrze, że jesteś!

Basia

Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip. (J 1, 48)

Jeden z moich ulubionych fragmentów, jedno z najpiękniejszych spotkań. I komentarz, jaki zapamiętałam do niego jeszcze z lat nastoletnich z wydania Biblii, jakim akurat dysponowałam: “Jezus przypomniał Natanaelowi jakieś szczególne wydarzenie z jego życia”.

Nasze ścieżki wiary są usłane takimi sytuacjami: gdy jakieś wydarzenie czy słowa dotykają nas szczególnie jako odpowiedź na konkretne pytania, wołania, niepokoje. On jest z nami w nieustannym dialogu i chce do nas mówić. Opowiada: “Widziałem Cię, jak martwiłeś się o rozwiązanie tego problemu”, “widziałem Cię, gdy pomyślałeś, że nikt się z Tobą nie liczy”, “widziałem Cię, gdy odmówiłeś sobie czegoś ze względu na innych”, “widziałem Cię, gdy płakałaś, choć nikt nie miał zobaczyć”. Bliskość, która przechodzi ludzkie pojęcie. Nie ocenia, ale wspiera, wychodzi naprzeciw, prowadzi.

Bóg, który nie zostawia nas nigdy samymi sobie. Dlatego podarował nam Aniołów i Archaniołów, których święto dzisiaj. W każdej chwili, w każdej trudności, otacza nas życzliwe spojrzenie Jego posłańców, którzy dodają nam otuchy, podpowiadają słowa o woli Bożej, przynoszą Jego uzdrowienie.

Mplus

Łączymy najserdeczniejsze życzenia imieninowe dla ks. Rafała Chruślińskiego ze Wspólnoty Świętej Rodziny, przez którego posługę w szczególny i mocny sposób objawia się hebrajskie znaczenie imienia  רָפָאֵל  – że Bóg uzdrawia.

Tradycja katolicka przypisała każdy dzień tygodnia osobom lub zbawczym wydarzeniom. Poniedziałek – to dzień Ducha Świętego, we wtorek oddajemy szczególniejszą cześć Aniołom, w środę – św. Józefowi, czwartek – to dzień Eucharystii, piątek – Męki Pańskiej, sobota – to dzień Matki Bożej, a niedziela – to dzień Trójcy Przenajświętszej.

Trójca ziemska (Święta Rodzina) i Trójca Niebieska, a obok nich Aniołowie. Korzystam z każdej okazji, żeby o nich wspomnieć, bo trudno przecenić ich rolę w naszym życiu.

Mój Anioł (i Twój) czekał na mnie od momentu kiedy go Bóg stworzył. Jakaż musiała być jego radość, kiedy zostałem poczęty! Już wtedy stał przy mnie, by mnie chronić, strzec i pomagać. Dzisiaj dziękuję wszystkim Aniołom, że są tu z nami i pomagają nam na tyle różnych sposobów. I dobrze jest o nich pamiętać w jakiś bardziej uroczysty sposób.

z pamięcią o Was

ks. Jarosław

Niezwykły dar Pana Boga. Nasz Anioł Stróż czekał na mnie od stworzenia Aniołów, na długo przed stworzeniem świata, już nie mówiąc o moim poczęciu. Czekał na mnie, żeby zostać moim Aniołem Stróżem.

Jestem nie tylko ukochanym dzieckiem Pana Boga, ale także długo oczekiwanym przyjacielem. Choć dzieli nas tak wiele, to o wiele ważniejsze jest, Kto nas połączył. Czy jesteś mamą oczekująca na narodziny Maleństwa, czy mężem, którego żona trafiła do szpitala, czy rodzicami dziecka, które jest na obozie wędrownym – zawsze jest tam Anioł Stróż, którego Boża miłość postawiła na straży. Kiedy ja zasypiam, on trwa na modlitwie. Kiedy rano się budzę, mogę się do jego modlitwy dołączyć; zwłaszcza tej dziękczynnej. Za niego. Że przyjął pod opiekę taki “skomplikowany przypadek”. 🙂

xj

“…bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie,
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach” (Ps 91,11)

Pod koniec wakacji byliśmy całą rodziną w Tatrach. Pewnego ranka, widząc piękne błękitne niebo i dostojne góry, postanowiliśmy wybrać się do Murowańca. Zdecydowaliśmy się podzielić i ruszyliśmy tam dwoma różnymi trasami. Mój Mąż wraz ze starszym synem – trasą trudniejszą przez Nosal, a ja z młodszymi dziećmi – Doliną Jaworzynki. Miejscem naszego spotkania miała być Przełęcz między Kopami, skąd mieliśmy już ruszyć razem.

Jak to w górach bywa – pogoda zmienną jest i na ostatnim odcinku, gdzie było już mocno pod górę i byliśmy bardzo zmęczeni, zaczął padać intensywny deszcz. Nasze kurtki, teoretycznie przeciwdeszczowe, przemokły. Byliśmy głodni i zmęczeni, a droga, którą szliśmy w górę, była bardzo stroma i śliska. Nie było gdzie odpocząć.

Poprosiłam wówczas naszych Aniołów Stróżów, aby pomogli nam bezpiecznie dojść do celu.

I tuż przed Przełęczą minęły nas dwie zakonnice, które jako jedyne nie zachwycały się dwójką przedszkolaków dzielnie wędrujących po górach w deszczu, a dały konkretne wytyczne i ostrzeżenia: “Wracajcie na dół, nie idźcie do Murowańca, tam jest tyle ludzi, że nawet nie wiadomo, czy wejdziecie do środka. Dla was, w tych warunkach, to jeszcze godzina drogi”. Przez chwilę się wahałam, ale posłuchałam, chociaż wizja gorącej herbaty i szarlotki w Murowańcu była tak kusząca 🙂

Po dojściu dwóch drużyn do Przełęczy między Kopami, od razu postanowiliśmy wracać. I to była doskonała decyzja, bo w połowie drogi najmłodszy syn już nie miał zupełnie siły, aby iść i musiał go znieść Mąż. Dobrze, że spotkałam te zakonnice, dzięki którym mogłam sobie uświadomić, że sytuacja jest naprawdę trudna.

Często proszę Anioła Stróża, aby pomógł mi przejść przez trudności tak, żeby sobie i innym krzywdy nie zrobić. Zawsze przecież mi towarzyszy. I strzeże. I wie, co dla mnie jest dobre.

Jak dobrze, że Bóg dał nam Aniołów Stróżów. Dzisiaj jest ich dzień 🙂

Dorota