wyjątkowy dzień

Wszyscy mamy jakieś marzenia, nie o wszystkich potrafimy nawet opowiadać, z pewnością nie wszędzie i nie każdemu, ale dopiero niezwykłym jest usłyszeć, gdy o swoich marzeniach mówi Pan Jezus.

Dzisiejsze Święto Miłosierdzia Bożego, ustanowione dla całego Kościoła przez bł. Jana Pawła II w 2000 r., jest wyrazem spełnienia części tych marzeń, powierzonych św. Faustynie Kowalskiej. Nie sposób o nich nie napisać:

Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła  miłosierdzia  Mojego.  Która dusza  przystąpi  do  spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

I nie sposób nie pamiętać o tak usilnych zabiegach Pana Jezusa, o Jego dialogach z Siostrą Faustyną o tym, jak bardzo czuje się niezrozumiany i jak cierpi z powodu braku zaufania do Niego. Prosił – i nadal prosi, by rozpoznawać w Nim samą miłość i miłosierdzie. Ten, który zna głębiny naszych serc i może w nich “uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy” (Ef 3,20), potrzebuje naszego “tak” wyrażonego prostym: “ufam Tobie”.

M