Zaproszenie

Był dzień skupienia. Była i adoracja. Kaplica nie za duża. Światła jakby za mało. Nagłośnienia brak. Wiele rodzin i jeszcze więcej dzieci. Szum, hałas. Ławki skrzypiące przy każdej zmianie pozycji. Jedne dzieci modliły się, inne chodziły po kaplicy, jeszcze inne zdecydowanie prosiły o zmianę miejsca pobytu. Jeden chłopczyk ze spokojem zwiedzał prezbiterium z wystawionym Najświętszym Sakramentem. Wyciszenia w sercach dorosłych tyle, na ile każdego stać. Zapewne pragnienie ciszy większe niż można go doświadczać w rzeczywistości. I pośród tego ON, sam Bóg.

I zrodziła się we mnie myśl: czyż nie takie jest nasze życie? Czy nie tak wygląda codzienność każdej rodziny? Chciało by się powiedzieć: chaos w tysiącach odmian. I tylko od nas zależy, aby pośród tego chaosu mógł przechadzać się On. Nie lubi się wpraszać. Pragnie być chciany, zaproszony.

Bądź z nami, Panie.

Michał