Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się nam Zbawiciel!

Wracamy do tej radości liturgicznie każdego roku. I mimo jej powtarzalności – cieszymy się nią na nowo. Prawdziwa radość, choćby zapisana takimi samymi rytuałami, zawsze porywa, zawsze odnawia i zawsze uszczęśliwia. Obserwując ją z perspektywy kilkuletnich siostrzeńców, czy z perspektywy Mamy, szczęśliwej, że wszystkie jej dzieci są razem, na nowo doświadczam mocy dobrej nowiny.

Dziś przyszła na świat odpowiedź na wszystkie nasze lęki, wątpliwości, słabości, grzechy i pytania. Przychodzi nie w mocy, sile i potędze, ale jako Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. Przychodzi, żeby udzielić odpowiedzi przez miłość, a nie przez moc argumentów czy siłę racji. Miłość Wcielona przychodzi, żeby zdobyć nas przez miłość. Ona wie dobrze, ze ani przez surową minę, co miałaby nas postraszyć, ani przez szantaż emocjonalny – „ileż ja dla ciebie zrobiłem“ – nie zdobędzie się serca drugiej osoby. Pozwólmy dziś Dzieciątku Jezus wydobyć z nas na nowo dzieci, które – porwane miłością, oddadzą wszystko miłości, zaufają jej na nowo i doświadczą jej mocy. Ona bowiem, gdy jest, usprawiedliwi sobą wszystko, odnowi wszystko i poukłada wszystko na nowo.

Z błogosławieństwem świątecznym

Ks. Jarosław